Gdzie jest dowód na ideę Boga Osobowego w Świętych Pismach Indii? Mahaprabhu powiedział: "śrimad bhagawatam pramanam-amalam, Śrimad Bhagawatam jest dowodem i ewidencją tej ideologii. Śrimad Bhagawatam zawiera esencję wszystkich Wed, a 18 000 ślok zawartych w nich jest przejrzyście czystych i nie zmieszanych. Dlatego oddaje się mu wyższy szacunek niż innym Pismom.
Trzecia śloka w Śriimad Bhagawatam mówi: nigama-kalpa-taror galitam-phalam, Śrimad Bhagawatam jest dojrzałym owocem drzewa literatury i wiedzy wedyjskiej. Jeśli spróbujemy zrozumieć znaczenie tego wersetu to zauważymy, że nigama oznacza Wedy. Kalpa-taror oznacza drzewo spełnienia pragnień, a galitam phalam oznacza pyszny i w pełni dojrzały owoc, bez skórki czy nasienia, i który jest niezwykle smakowity i przyjemny, jak skondensowana ekstaza.
A wiedza podana w Śrimad-Bhagawatam nawet jest dosłodzona dlatego, że pochodzi z ust Śukadewa Goswami, syna Wedawjasy. Wedawjas szukał ucznia, który by mógł wyrazić myśli transcendentalnej wiedzy, tak więc wybrał Śukadewę Goswamiego, On z kolei miał kwalifikacje do przyjęcia transcendentalnej wiedzy jako że jest on ciągle usytuowany na platformie takiej wiedzy:
pariniszthito' pi nairgunja, uttama-śloka-lilaja
grihita-czeta radżarsze, akhjanam jad adhitawan
(Śriimad-Bhagaawatam, 2.1.9)
Kryszna: najwyższy zarządca i pierwotne źródło
Pan ma wiele form. Rozdzielił Siebie jako Dwarakeś, Mathureś i Gopeśwar. Rozprzestrzenia się On na wiele manifestacji i figur. Z jego pierwszej ekspansji, którą jest Baladewa, pochodzi Wasudew, Sankarszan, aniruddha i Pradjumna, i troszkę niżej Narajan. Od Narajana pochodzi wiele innych manifestacji: gunaawatarów, lilaawatarów, śaktyaaweś awataarów, i innych. Wiele awatarów pochodzi od Narajana, i wszystkie one są przejawieniami Pana Kryszny.
Lecz w Brahma-samhicie jest powiedziane: iśwarah paramah krysznah sat-czidananda wigraha, że roóżne manifestacje są Iśwaraè, ale Kryszna jest param Iśwaraè. Jest On anadir adir gowindah, sarwa kaarana kaaranam - Pierwotny, Przyczyna wszystkich przyczyn.
Religia bez oszustwa
Mahaprabhu powiedział, że Śrimad-Bhagawatam zawiera essencję wiedzy wedyjskiej. Śrimad-Bhaagawatam jest pramaanam-amalam, co znaczy, że jego ewidencje, dowody, i oznajmienia są wszystkie czyste i niezmącone. Nie ma żadnych zanieczyszczeń zmieszanych z oznajmieniami Śriimad-Bhaagawatam. Aamalam oznacza niezmieszany. Bhaagawatam samo mówi na ten temat:
dharmah prodżdżita-kaitawo 'tra paramo nirmatsaraanaam sataam
wedjam waastawam atra wastu śiwa-dam taapa-trajonmuulanam
śriimad-bhagawate mahaa-muni-krite kim waa parair iśwarah
sadjo hridi awarudhjate 'tra kritibhih śuśruuszubhiis tat-kszanaat
Kaitawo znaczy "oszustwo". W religii danej przez Śriimad-Bhaagawatam nie ma oszustwa.
Pewnego razu, Śriila A.C. Bhaktiwedaanta Swaamii powiedział mi, ze jestem "oszukiwałem swój żołądek", kiedy mieszkałem u niego w Kalkucie. Studiowałem Bhagawad-Gitę rano pod jego okiem. Czasami pytał mnie czy jadłem śniadanie, i kiedy mu odpowiadałem "tak" to pytał "Co jadłeś?"Wtedy odpowiadałem, "Muri" (ryż dmuchany) wtedy zwykł mawiać, "O nie, ty poprostu oszukujesz żolądek!"
Religja też może nas oszukać. Mój "żołądek" możę być "napełniony" różnymi ideologijami religjnymi, ale został oszukany! Jest możliwe aby religja w pełni w naszym ciele ale w sposób oszukańczy. Jest możliwe, że zostaniemy oczukani z prawdziwej treści.
Trzeba być sadhu
Saadhu mają różnego rodzaju cechy, ale niezwykle dobrzy saadhu są paramo nirmatsaaraanam. Nie są zazdrośni o nikogo czy źli na nikogo. Matsaraanaam oznacza zazdrość. Jest to bardzo zła cecha. Wiele sadhu ma matsaraanaam. Bhaagawatam mówi: "Nie ma możliwości aby mastsaraanaam była w wiedzy, którą udzielam. Jest to unikalny rodzaj wiedzy, pozbawiony matsaraanaam.
Jak zatem można osiągnąć wiedzę pochodzącą ze Śriimad-Bhaagawatam? Sadjo hridi awarudhjate 'tra kritibhi śuśruuszubhis tat-kszanaat. Jeśli jest się w pełni poddanym i ma się dobry nastrój służenia, wtedy natychmiast osiągnie się tą wiedzę. Jeśli jest się w pełni poddanym i nie miesza się ze złymi cechami, wtedy zdobędzie się transcendentalną wiedzę. Ale pierwszym warunkiem jest, że trzeba być saahu.
Saadhu to ten kto jest uczciwy i pobożny. Saadhu to nie ten kto po prostu nosi szafranowe szaty. Szaty szafranowe są symbolem wedyjskiej przynależności. Myśliwy może zostać saadbhu jeśli nie jest zawistny i jest oddany Krysznie. Inną dobą cechą saadhu jest to, że jego serce zawsze lgnie do służby dla Kryszny.
Jeśli ktoś ma te cechy, to otrzyma wiedzę transcendentalną podaną w Śriimad-Bhagawatam. Mahaaprabhu powiedział: "śriimad-bhaagawatam pramaanam-amalam, "wiedza objawiona w Śiimad-Bhaagawatam jest klarownie czysta i jest ona dojrzałym owocem wszystkich Wed, a tym owocem jest miłość do Kryszny, czyli kryszna prema."
Prawdziwa kryszna-prema: silniejsza niż jad kobry
Angielskie słowo "miłość" nie jest w stanie wyrazić prawdziwego znaczenia słowa prema, tak jak to jest opisane w Czeitanja Czaritamricie. Ale jest to jedyne ekfiwalentne słowo, które usłyszeliśmy w języku angielskim. Jako uwarunkowane dusze nie wiemy czym jest prema nie wiemy jak ją poprawnie wyrazić.
Śriila Ruupa Goswaamii, najwyższy kulturowy reprezentant Śrii Czeitanji Mahaaprabhu, skomponował wiele pięknych słów na temat premy, lecz słowo "miłość" nie jest wystarczające do wyrażenia idei, które opisał. Na przykład:
piidaabhir nawa-kaala-kuuta-katutaa-garwasja nirwwaasano
nisjandrena mudaam sudhaa-madhurima ahankaara-sankoczanah
premaa sundari nanda-nanda-paro jaagrati jasjaantare
gjaajante sphutam asja wakra-madhuraas tenaiwa wikraantajah
(Czeitanja-czaritamrita, Madhja 2.52)
"Jak otrzyma się miłość do Kryszny, to nie można żyć bez niej nawet przez moment, w przeciwnym wypadku się umiera. Uczucia uniesienia jakich się doznaje w połączeniu z Kryszną nie są do pojęcia. Kryszna prema przekracza wszelkiego rodzaju ekstatyczne piękno i smaki. Nic jej nie przewyższa. Ktokolwiek ma namiastkę Kryszna premy nie może żyć bez niej. Jeśli opuściło by się ją to ból separacji byłby nie do pojęcia. Jest on silniejszy niż jad kobry. Piekący ból pochodzący z jadu kobry jest niczym w porównaniu do uczucia separacji z Kryszną."
Wyrażanie boskiej miłości
Kryszna Daas Kawiradż Goswaamii dał wiele pięknych opisów odnośnie słodkiego dźwięku fletu Kryszny, Jego pięknej, oszałamiającej i wszech-atrakcyjnej osoby, jak również Jego słodkiego towarzystwa intonowania i tańca z Nim.
waamśii-gaanaamrita-dhaama, laawanjaamrita-janma-sthaana
je naa dekhe se czaanda wadana
se najane kibaa kaadża, paduka taara munde waadża
se najana rahe ki kaarana
(Czeitanja-czaritamrita, Madhja 2.29)
"Jaki pożytek mają oczy jeśli nie widzi się twarzy Kryszny, która przypomina księżyc jest miejscem narodzin wszelkiego piękna i dzbanem naktariańskich pieśni Jego fletu?"
krysznera madhura waanii, amritera taranginii
taara praweśa naahi je śrawane
kaanaakadi-czidra sama, jaaniha se śrawana
taara dżanma haila akaarane
(Czeitanja-czaritamrita, Madhja 2.31)
"Rozmowy o Krysznie są jak fale nektaru. Jeśli taki nektar nie wejdzie do uszu, to uszy nie są niczym więcej niż dziury stłuczonej konchy."
marga-mada niilotpala, milane je parimala
jei hare taara garwa-maana
hena kryszna-anga-gandha, jaara naahi se sambandha
sei naasaa bhastraara samaana
(Czeitanja-czaritamrita, Madhja 2.33)
"Nozdrza tego kto nie powąchał zapachu ciała Kryszny, nie są lepsze niż dmuchawy kowala. Zapach ciała Kryszny jest jak aromat musk połączony z aromatem niebieskiego kwiatu lotosu. Tak naprawdę to te zapachy znikają w obliczu zapachu ciała Kryszny."
Mahaaprabhu ukazał te symptomy uniesienia pod wpływem miłości do Boga kiedy był on oszołomiony Kryszna premą. Nie był w stanie żyć jedą sekundę bez Kryszny, ciągle mdlał. Kiedy odzyskiwał świadomość to ponownie poszukiwał Kryszny w szaleńczy sposób.
Rewolucja poprzez słuchanie
Wszystkie te rzeczy zostały wyrażone po bengalsku albo w sanskrycie, na stronach Czeitanja-czaritaamrity. Ale język, w którym się one pojawiły, nie jest istotnym elementem. Kryszna Daas Kawiraadż Goswaamii oznajmia, że nie trzeba znać bengalskiego, sanskrytu czy innych języków aby zrozumieć wyrażenia w Czeitanja-czaritaamricie. Powinno się je tylko słuchać. Ich znaczenie pojawi się w sercu poprostu przez intonowanie.
Wedanta jest dobrym tego przykładem. Kto zna Wedantę? Nikt. Kiedy inicjujemy nowych studentów to dajemy im różne mantry jak: Guru mantra, Gaajatrii mantra, Kryszna mantra itd. Studenci nie znają ich znaczenie, i nie jest istotne aby znać tłumaczenie. Jeśli będziemy medytowali te mantry, wtedy ich znaczenie ujawni się w naszym sercu.
Pewnego dnia Krishna Daas Kawiradż Goswaamii był nieco zaniepokojony dlatego, że nietkórzy krytykowali go za użycie zbyt wielu wersetów sanskryckich. Tak więc rzekł:
jebaa naahi budeże keba, śunite śunite seha
ki adbhuta czeitanja-czarita
kryszne upadżibe priiti, dżaanibe rasera riiti
śunilei bada hajahita
(Czeitanja-czaritamrita, Madhja 2.87)
"Jak ci, którzy nie znają bengalskiego czy sanskrytu zrozumją znaczenie wersetów Czeitanja-czaritamriy?" I wtedy polecił: "Poprostu słuchaj transcendentalnego brzmienia tych wersetów. Weź je do serca. One automatycznie objawią siebie i wszystko zobaczysz. One nie są martwą naturą ale żywą substancją. Transcendentalny dźwięk jest też żywą istotą - można go poczuć i zobaczyć." Jebaa naahi bhudże keha, śunite śunite seha, " Nawet gdy się nie zna języka, to zrozumie się oczym one mówią poprostu poprzez uważne słuchanie wersetów Czeitanja-czaritamrity."
Kiedy Raadhaaraanii usłyczała imię Kryszny to rzekła:
sa-i kewaa śunaile śjaama naama
kaanera bhitara dijaa marame paśila go
akula karila mopra praana
na dżaani kateka madhu śjaamanaame aacze go
wadana czarite naahi paare
dżapite dżapite naama awasa karila go
kemane paaiba sa-i taare
maama parataape jaara aiczana karala go
angera paraśe kiwaa haja
jekhaane wasati taara najane dekhijaa go
juwati dharama kaicze raaja
paaśarite kari mane paśaara na jaaja go
ki kariba ki habe upaaja
kahe dwidża czandidase kulawati kula naaśe
aapanaara jauwana baaczaja
"Nie wiem kto wypowiedział te dwie sylaby "Krysz-na" ale kiedy wchodzą one w Moje serce wtedy moje całe ciało zostaje upojone winem tego imienia.
Nie wiem czyje to imię jest i jak słodkie ono jest, ale wiem że chcę z nim obcować."Raadhaaraanii została oszołomiona imieniem Kryszny a Czandiidaas wyraził to w swojej poezji.
Transcendentalny przekaz
Wiedza transcendentalna istnieje wszędzie. Jest ona jak eter. Eter jest wszędzie ale my nie jesteśmy w stanie go zobaczyć. Wiedza transcendentalna czy świadomość Kryszny istnieje w sercu każdego - Kryszna jest w każdym sercu. Wielbiciel mahaabhagawata wszędzie jest w stanie zobaczyć całkowite manifestacje Kryszny: jaahaa jaahaa netre paare taaha kryszna sphure - wielbiciel mahaa-bhagawata widzi Krysznę gdziekolwiek popatrzy. Gaura Kiśior Daas Baabaadżi Maaahaaradż, Śriilaa Bhakti Siddhaanta Saraswatii Thaakur, i Śriila Bhakti Rakszak Śriidhar Dew-Goswaamii Mahaaraadż byli takimi wielbicielami.
Transmisja wiedzy transcendentalnej z jednego serca do drugiego jest możliwa. Możemy to zrozumieć na przykładzie telewizji czy radia. Co mieści się w środku odbiornika? Komponenty elektroniczne - tranzystory, kanały, ekrany i inne materialne elementy. Prąd, który jest nośnikiem*(przypisek tłumacza) też jest materialnym elementem.
Kiedy wszystko jest poprawnie ustawione i prąd popłynie, to telewizja zacznie działać - da dźwięk, obraz i treść. Jeśli taka transmisja jest możliwa w świecie materialnym dzięki elektryczności to tam gdzie jest transcendentalna wiedza, tam ukaże się ona z pewnością. Jedynie musimy uczynić nasze serca niczym radio czy telewizor.
Żywa substancja
Guru Mahaaraadż powiedział: "Wszystko istnieje w świadomości." My posiadamy transcendentalne ciało i transcendentalny kształt. Tak więc skoro mamy takie ciało to dlaczego transcendentalna wiedza nie mogła by się pojawić w naszych sercach? Jest to możliwe i możemy to odczuć. Transcendentalną wiedzę można zobaczyć. Jest one żywą istotą, żywą substancją. Trzeba tylko dostosować siebie jak odbiornik, czy telewizor, i wtedy transcendentalna wiedza ujawni siebie w naszych sercach.
Kiedyś ktoś zapytał Śriila Bhakti Siddhaantę Saraswatiego Thaakurę czy widział Krysznę. Odpowiedział on na to: "Jaką korzyść osiągniesz z tego czy ja widziałem Krysznę czy nie? Co Ci z tego przyjdzie? Mogę Ci pokazać Krysznę ale ty musisz dostroić swoje serce jak odbiornik poprzez robienie tego co powiem. Nie jest istotne wiedzieć czy ja widziałem Krysznę czy nie. Jeśli chcesz zobaczyć Krysznę i jeśli wejdziesz w odpowiedni kanał, wtedy Go zobaczysz." Taka była odpowiedź Śriila Bhakti Siddhaanty Sarasawatiego Thakury. Mahaaprabhu powiedział, że to jest prawdziwą świadomością Kryszny czy pełnym teizmem duszy dżiwy. Powinniśmy próbować i otrzymać ją.
Śriila Bhaktiwinoda Thaakura bardzo pięknie się na ten temat wyraził:
taanjaa aanite wriksza e karkaśa mana
naaśila ihaara śobhaa śuna saadhudżana
tomraa ssakale hao e wrikszera maali
śraddhaa-waari dijaa punah kara ruupaśaali
(Sermons I, intro - Kaljaana Kalpataru)
"Przyniosłem drzewo spełnionych pragnień, Kaljaana Kalpataru, do tego świata z nieba duchowego. Kiedy je niosłem straciło one nieco swoje piękno, lecz jak podlejesz je, zaopiekujesz się nim, odżywisz je dobrze, to ono objawi się w twoim sercu." Takie jest drzewo boskich darów aspiracji.
Ofiara, służba, dedykacja
Mahaaprabhu udzielił transcendentalnej wiedzy uwarunkowanym duszom w celu wyzwolenia ich z iluzorycznego otoczenia i dał im ich prawdziwe życie w służbie. To życie jest życiem pełne służby dla Najwyższej Osobistości Boga. Powiedział, że prawdziwym wyzwoleniem jest muktir hitwanjatha ruupam swa-ruupena wjawasthitih - jest czymś więcej niż poprostu wyzwoleniem z materialnego świata. Prawdziwe mukti jest tam gdzie otrzymamy życie całkowitej i pełnej służby w świecie sług.
Są trzy platformy egzystencji: poziom eksploatacji, poziom odrzucenia, i poziom dedykacji. Powinniśmy udać się na poziom dedykacji i opuścić poziom eksploatacji. Poziom wyrzeczenia czy odrzucenia też jest właściwym miejscem do egzystowania. Nie ma tam nic za wyjątkiem równowagi i braku różnorodności (abscissa). Poziom dedykacji jest potrzebny i jest on najistotniejszy dla nas. Musimy się tam udać, musimy się tam ofiarować.
Wszystkie wedyjskie mantry mówią, że musimy ofiarować siebie na planie dedykacji. W mantrach wedyjskich słowo "Swaha" znaczy "Wpierw zadedykuj siebie. Zadbaj o swoje dobro wpierw." Kryszna mówi w Bhagawad-giicie (6.5) aatmaiwa hj aatmano bandhur, aatmaiwa ripur aatmanah, "Umysł duszy uwarunkowanej jest jej najlepszym przyjacielem i najgorszym wrogiem." Musimy wpierw zadbać o siebie - szczodrość zaczyna się w domu.
Skoro żyjemy w otoczeniu iluzorycznym, to nie możemy zobaczyć Kryszny, Jego wielbicieli, Jego chwał, Jego dhaam, Jego rozrywek czy Jego Imiona i sławy. Nie jesteśmy w stanie zobaczyć niczego co jest związane z Kryszną, ponieważ nasze oczy są okryte iluzją. Wpierw trzeba oczyścić lustro a potem będziemy mogli w nim zobaczyć naszą figurę.
Mahaaprabhu powiedział: czeto darpana-maardżanam. Co musisz zrobić wpierw? Kiedy wracamy do domu po długiej podróży, to z pewnością nasz pokój jest zakurzony. Tak więc wpierw trzeba go odkurzyć. Kiedy na początku otrzymamy świadomość Kryszny to powinniśmy próbować czyścić lustro naszego umysłu - czeto darpana-maardżanam bhawa-mahaadaawaagni nirwaapanam - wtedy zrozumiemy naszą pozycję. Zobaczymy jak wygląda nasza mentalna i fizyczna pozycja. Jak oczyścimy wszystko i zobaczymy wtedy pojmiemy ideologię Mahaaprabhu, która została wyrażona w następującej śloce napisanej przez Śriila Wiśwanaath Czakrawartiego Thaakura:
aaraadhjo bhagawaan bradżeśa tanaja tad dhaama wrindaawanam
ramjaa kaaczid upaasanaa bradża-wadhuu-wargena jaa kalpitaa
śriimad-bhaagawatam pramaanam-amalam premaa pumartho mahaan
Bardzo fajnie napisane. Pozdrawiam serdecznie !
OdpowiedzUsuńDziękuję
Usuń